De Lourdesreis: een verslag
Tijdens een gezamenlijke kennismakingsavond van ruim 30 deelnemers begonnen de reiskriebels aardig op te spelen. De laatste praktische vragen werden gesteld en een gebedsnoveen werd gestart om een goede reis af te smeken. 
Zaterdag 28 april was het dan eindelijk zover. Vanaf verschillende opstappunten werd met de bus vertrokken. Daar kwam al de eerste verassing. Mijn buurvrouw in de bus sprak geen Nederlands. Ze bleek een Canadese die tijdens een familiebezoek in Europa ook Lourdes aan wilde doen. Voor ik het wist waren we in noord Frankrijk om op de TGV te stappen.
De Utrechtse groep was inmiddels al zo vertrouwd met elkaar dat het in onze trein coupe regelmatig bulderde van het lachen. (Mede door de vrolijke Surinamers onder ons.) Ook zongen we met elkaar de liederen uit ons pelgrimsboekje. Zo kwamen we al goed in de stemming en voor we het wisten waren we in Lourdes. Daar bleek dat het station’s dak net uit zulke zeildoeken te bestaan, als het nieuwe station Leidse Rijn. Kortom we voelden ons direct thuis.
De gemêleerde groep: jong en oude pelgrims, ervaren en nieuwe Lourdesgangers mixten prima. Van tafel werd spontaan regelmatig gewisseld. Het was fijn om juist nieuwe mensen te ontmoeten en kennis mee te maken.
En dan de dagen in Lourdes zelf. Eigenlijk zijn het stuk voor stuk hoogtepunten en daarmee overdrijf ik niet. De eucharistievieringen op bijzondere plaatsen. Buiten in de regen bij de grot of onder de grond, met vele duizenden pelgrims van allerlei nationaliteiten. Een volle kerk die haar vreugde uitzingt: het is net kerstmis. Maar ook de verstilling bij de viering van barmhartigheid. En dan de bezoeken aan de plaats waar Bernadette heeft gewoond. Of de excursie dag waar we een kijkje in de omgeving van de Pyreneeën konden maken. Of de prachtige lichtprocessie met al die kaarsjes in het donker, die bij het AVE MARIA steeds omhoog worden gehouden. Zelfs de kruisweg, waar we elkaar konden ondersteunen om toch die prachtige staties, maar zware klim te kunnen volbrengen. Ook was er de gelegenheid om gebruik te maken van de baden of om souveniers te kopen of lekker niets te doen. De verbondenheid met de parochie hebben we gemarkeerd door een mooie kaars daarvoor te ontsteken. Het parochie vaandel werd waar kon ook steeds mee gedragen. Op de laatste dag hadden we nog een intieme viering in een kleine kapel met alleen de Utrechtse groep samen met pastoor Los en broeder Ignatius. De kleine gesprekjes en onverwacht ontmoetingen, dat alles maakte dat we het slechte weer prima trotseerden. Voor je het weet is het weer tijd om afscheid te nemen.
Doe maar wat hij u zeggen zal
Het thema was: “Doe maar wat hij u zeggen zal”. Dit zegt Maria tijdens de bruiloft te Kana. We hebben in Lourdes deze bruiloft mogen ervaren. En de geweldige rode wijn, die de Heer schenkt hebben we mogen drinken met elkaar!
De terugreis verliep voorspoedig. Ik heb nog maar een wijntje in de restoratiewagon gedronken om het af te leren. Thuis wacht weer het leven van alledag, waar we onze bezigheden met vernieuwde kracht kunnen uitvoeren. Ik kijk al uit naar de reünie. De volgende pelgrimage naar Maria zal naar Duitsland leiden: Kevelaer op 23 en 24 augustus. Wie gaat er mee?
Contactpersoon bedevaarten:
Karin van der Helm
Telefoon:06-29244981 of mail: karin.vanderhelm@planet.nl